Studium rozpadu

Ściana szczytowa zrujnowanego budynku gospodarczego

Opuszczone leśne gospodarstwo w Niewiemku uchwycone w trakcie rozpadu. Rzadkość, bo w lesie przeważnie spotyka się albo domy stojące w całości, albo będące w końcowej fazie rozkładu – resztki fundamentów, schody, gruz, czasem studnia. Ludzie niechętnie pozwalają, żeby domy rozpadały się w swoim własnym tempie i przeważnie przyspieszają cały proces dokonując rozbiórki. W tym przypadku było inaczej. Ceglany nieboszczyk, ale jeszcze nie do końca ostygły, na dodatek ogrzany pięknym majowym światłem. Gdzieś w pobliżu stary cmentarzyk, malownicza leśna kapliczka i dziki rezerwat Źródliska Flinty. Wycieczka na cały dzień.

Gospodarstwo

Ruiny gospodarstwa znajdują się na obszarze dawnego osadnictwa olęderskiego, na gruntach wsi Niewiemko (Niewienskie, Niwimko, niem. Heuhütte). Do drugiej wojny światowej wokół rozciągały się otwarte tereny rolnicze z charakterystyczną, rozproszoną zabudową. Obecny las pochodzi z nasadzeń powojennych. Ruiny usytuowane są na skraju rozległej polany o regularnym kształcie – kiedyś był to użytki rolne. Zachowały się ruiny ceglanego domu i budynku gospodarczego. Gospodarstwo zostało opuszczone niedawno, w bazie Geoportalu nadal posiada adres: Niewiemko nr 8.

Ruiny budynku gospodarczego, w tle dawne użytki rolne, dziś malownicza polana śródleśna
Ruiny domu
Sień zrujnowanego domu
Schody na strych
Solidny, ceglany łuk odcinkowy nad oknem
Zawias we framudze drzwi do kuchni
Na ścianie kuchni widać jeszcze klasyczne zdobienie z dawnych lat, tak zwany „wałek”
Drewniana ramka dawnego szklanego nadświetla w drzwiach wejściowych do domu
Studnia przy zrujnowanym domu
Widok na całe gospodarstwo. Na pierwszym planie ruiny domu, w tle po lewej dawny budynek gospodarsko-inwentarski

Cmentarzyk

Dwieście metrów na południe od ruin gospodarstwa znajduje się niewielki cmentarz ewangelicki, założony prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku. Jego granice są obecnie słabo czytelne w terenie, nieco lepiej widać je na zobrazowaniu LIDAR. Nie zachowały się żadne elementy oryginalnego ogrodzenia, pierwotne rozplanowanie jest nieczytelne, brak też śladów mogił. We wschodniej części cmentarza urządzone jest niewielkie lapidarium, w którym złożono fragmenty nagrobków: dwa postumenty i dwa kamienne krzyże, jeden w całości, jeden we fragmencie (górna część). Na krzyżach znajdują się odnowione inskrypcje z nazwiskami: Julius Zellmer (1870-1897), Rudolf Zellmer (1881-1901), Ottilie Zellmer (daty nieznane). Na postumencie imiona bez nazwisk: Martha (1872-1896), Hedwig (1883-1889).

Biała Kapliczka

Jeszcze dalej na południe od ruin gospodarstwa, przy wschodnim brzegu Jeziora Niewiemko (obecnie rezerwat „Źródliska Flinty”), stoi samotnie w samym środku lasu malownicza, murowana kapliczka z pobielonymi ścianami. Przykryta jest namiotowym daszkiem krytym dachówką, z metalowym krzyżem w zwieńczeniu. We wnęce, za przeszklonym okienkiem znajduje się figurka Matki Bożej. Data budowy kapliczki nie jest znana, ale jest ona zaznaczona na mapach przedwojennych.

Podobnie jak w całej okolicy, także w pobliżu Białej Kapliczki istniały kiedyś rozrzucone pośród pól pojedyncze gospodarstwa założone jeszcze w czasach osadnictwa olęderskiego. Po drugiej wojnie światowej większość z nich przestała istnieć. Budynki rozebrano, a tereny rolnicze zalesiono.

Gdzie to jest?

Opisane miejsca znajdują się na wschodnim krańcu Puszczy Noteckiej, w lasach nad rzeka Flintą, w granicach administracyjnych miejscowości Niewiemko (gmina Budzyń, powiat chodzieski, województwo wielkopolskie).

Współrzędne GPS i linki do mapy na portalu Kultura w lesie:

Opuszczone gospodarstwo: 52.90597, 16.78177

Link do mapy: https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1604

Cmentarzyk leśny: 52.90441, 16.78096

Link do mapy: https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1603

Biała Kapliczka: 52.89374 , 16.77746

Link do mapy: https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1382

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *