Stara studnia w Martwicy

W XIX wieku na gruntach należących do majątku Tuczno powstał folwark o nazwie Nowa Marta (niem. Neu Marthe, później Marthenberg). Folwark leżał w pobliżu wschodniego brzegu jeziora Martwia (Alter Marthe See), niecałe trzy kilometry na zachód od starej, średniowiecznej wsi Marta (Marthe).

Osada Neu Marthe była niewielka, w 1887 roku miała zaledwie 3 domy i 43 mieszkańców. W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego do jej opisu nadal używano w tym czasie polskiej nazwy Nowa Marta. W pierwszej połowie XX wieku folwark należał do państwowych dóbr leśnych Człopa (Forstgutsbezirk Schloppe). W 1908 roku były tutaj domy robotników leśników.

Po drugiej wojnie światowej osadę przemianowano na Martwicę, co nie było chyba najlepszym wyborem nazewniczym. Być może nikt nie chciał mieszkać w Martwicy, ponieważ osada zanikła. Później jej teren został włączony w granice Drawieńskiego Parku Narodowego. Z dawnych czasów pozostały wypełnione gruzem ślady kilku budynków oraz głęboka studnia przy rozstaju dróg.

Dziś jedynymi mieszkańcami Martwicy są nietoperze, dla których Park przygotował zabezpieczone schronienie w jednej z ocalałych piwnic. Nietoperzom prawdopodobnie jest wszystko jedno, czy mieszkają w Nowej Marcie, Górze Marty czy w Martwicy…

Stara studnia
Wnętrze studni
Obsadzona starymi klonami droga przez dawną osadę
Schody do nieistniejącego domu
Kamienny narożnik budynku
Miejsce po gospodarstwie
Dawne piwnice zaadaptowane na schronienie dla nietoperzy
Droga przez osadę
Osada podpisana jako Neu Marthe na mapie z 1830 roku [3]
Marthenberg na mapie z 1893 roku [3]
Wpisany do rejestru zabytków kościół szachulcowy pw. MB Różańcowej w Martwi (XVII-XVIII w.), 2,5 km na wschód od Martwicy

Gdzie to jest?

Martwica leży w Puszczy Drawskiej, w Drawieńskim Parku Narodowym, 6 km na południowy zachód od Tuczna i 2 km na zachód od starej, średniowiecznej wsi Martew. Współrzędne GPS:

Studnia w Martwicy: 53.18089, 16.06944

Miejsca po domach: 53.18076, 16.06935; 53.18092 16.06881; 53.17917, 16.06956

Materiały wykorzystane w artykule

  1. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen (…), Provinz Westpreussen, Berlin 1887 (dane na rok 1885), s. 180 poz. 151. Wersja online na stronie Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej: https://pbc.gda.pl/dlibra/publication/11472/edition/7504 [dost. 30.08.2023].
  2. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen (…), Provinz Westpreussen, Berlin 1908 (dane na rok 1905), s. 34 poz.138. Wersja online na stronie Kujawsko-Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej: https://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=31688 [dost. 30.08.2023].
  3. Karte des Deutschen Reiches 1:100 000, arkusz 221 Schloppe, wyd. 1830, 1893, 1919, 1934 r., http://igrek.amzp.pl [dost. grudzień 2023].
  4. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom VI, Warszawa 1884, s. 137. Wersja online: http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/ [dost. 23.01.2023].
  5. Marta Szkutnik, Historia wsi Martew, w: Z przeszłości Tuczna i okolic, red. Przemysław Bartosik, Regionalne Towarzystwo Historyczne Ziemi Wałeckiej, Wałcz 2021, s. 26.
  6. Topographischer Spezial-Karte von Central-Europa 1:200 000, arkusz 61 Arnswalde, 1851 r., https://www.landkartenarchiv.de/deutschland_topographischespecialkarte.php [dost. styczeń 2024].
  7. https://www.prawo.pl/akty/m-p-1949-a-29-445,16800128.html [dost. 23.01.2024].

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *